Tarihte 28 Eylül
1864 - Uluslararası Emekçiler Birliği (Birinci Enternasyonal)
Londra'da kuruldu.
Şiddetli reaksiyoner dönemin takip edeceği 1848 devrimleri
sosyalist hareket açısından önemli bir aşamaydı. Devrimci hareketin
ikinci en önemli aşaması yaklaşık yirmi yıl sonra Uluslararası
Emekçiler Birliği’nin kurulması ile başladı. Enternasyonal 1864
yılında işçilerin Londra’da Saint Martin Salonu’nda
gerçekleştirdiği toplantıda kuruldu. Temel amacı, ülke sınırları
ile parçalanmış, ortak çıkara sahip işçi sınıfının karşı karşıya
olduğu sorunların tartışıldığı bir platform olmak, farklı
ülkelerden sosyalist hareketler arasındaki eşgüdümü sağlamaktı. Bu
amaç doğrultusunda; "uluslararası işçi dayanışması", "sendikal
hareket", "grev", "siyasal eylem", "üretim araçlarının özel
mülkiyetinin ve sürekli orduların kaldırılması" gibi başlıklar
çeşitli tarihlerde düzenlenen kongrelerde ele alındı..
İlk kongresi 1866 yılında Cenevre’de düzenlenen örgüt, başlangıçta
İngiliz sendikalistler, anarşist ve sosyalist fransızlar ile
cumhuriyetçi italyanlar gibi farklı akımları barındırıyordu. Ancak
marksistler ve anarşistler arasında geçen şiddetli tartışmalar
sonunda, Marx'ın girişimleri ile, Bakunin ve anti-otoriter çevreler
1872 yılında gerçekleştirilen Lahey Kongresi'nde Enternasyonal’den
ihrac edildiler ve yönetim merkezi New York'a taşındı. Diğer
taraftan Enternasyonal'den ayrılan anarşistler 1872 yılında St.
Imier Kongresi'nde Anarşist Enternasyonal'i kurdu..
1871 Paris Komünü'nün kurulmasına giden süreçte önemli bir faktör
olarak gösterilen örgüt 1876 yılında kendini feshetti. Birliğin en
güçlü döneminde 1.2 milyon üyeye sahip olduğu kabul
edilmektedir..
Birinci Enternasyonal'de ele alınan temel konular şunlardır:rn.
İşçi sınıfının ortak eylem ve ortak bir örgüte olan acil
ihtiyacı,rnEkonomik özgürlüğün gerçekleştirilmesi ve sınıflı
toplumun ortadan kaldırılması,rnUluslararası işçi
dayanışması,Sendikal hareket,Grev,Siyasal eylem,Üretim araçlarının
özel mülkiyetinin ve sürekli orduların kaldırılması.