Tarihte 5 Ekim
869 - İstanbul'da toplanan IV. Konsil'de alınan kararlar sonucu
Doğu ve Batı kiliseleri arasındaki ayrım derinleşti.
Ortaçağ boyunca birbirinin amansız rakibi olan ve çekişen
İstanbul'daki Doğu Roma-Bizans Patrikliği ve (Batı) Roma'daki
Papalık, defalarca birbirlerini karşılıklı aforoz ettiler ve en son
olarak 1054 yılında kesin olarak ayrıldılar. Daha önce kesin ayrım
olmamasına karşın bu tarihten sonra Ortodoks ve Katolik Kiliseleri
ayrı örgütlerini oluşturdular ve birbirleriyle ilgileri kalmadı,
ilişkileri giderek daha da kötüleşti.
Coğrafi-idari bölünme şu şekildeydi: Bizans Ortodoks Kilisesi
Batı'da Tuna Nehri ve Sırbistan'dan Doğu'da Fırat nehri, Kapadokya
ve Ermenistan'a ve Güneydoğu'da Suriye'ye kadar; Roma Katolik
Kilisesi (Papalık) ise Adriyatik sahili ve Tuna Nehrinin batısı ve
genel olarak Batı Akdeniz ve Batı Avrupa.
13. yüzyılda Bizans-Ortodoks Kilisesi Rus-Ortodoks Kilisesini
oluşturdu, 16. yüzyılda ise Kuzey-Batı Avrupa'daki Germen ve
Anglosakson (İngiliz/İskandinav) bölgeleri Katolik Kilisesi'nden
ayrılıp, Protestan/Kuzey Avrupa Kilisesini oluşturdular.