Tarihte 5 Ekim

869 - İstanbul'da toplanan IV. Konsil'de alınan kararlar sonucu Doğu ve Batı kiliseleri arasındaki ayrım derinleşti.

Ortaçağ boyunca birbirinin amansız rakibi olan ve çekişen İstanbul'daki Doğu Roma-Bizans Patrikliği ve (Batı) Roma'daki Papalık, defalarca birbirlerini karşılıklı aforoz ettiler ve en son olarak 1054 yılında kesin olarak ayrıldılar. Daha önce kesin ayrım olmamasına karşın bu tarihten sonra Ortodoks ve Katolik Kiliseleri ayrı örgütlerini oluşturdular ve birbirleriyle ilgileri kalmadı, ilişkileri giderek daha da kötüleşti.

Coğrafi-idari bölünme şu şekildeydi: Bizans Ortodoks Kilisesi Batı'da Tuna Nehri ve Sırbistan'dan Doğu'da Fırat nehri, Kapadokya ve Ermenistan'a ve Güneydoğu'da Suriye'ye kadar; Roma Katolik Kilisesi (Papalık) ise Adriyatik sahili ve Tuna Nehrinin batısı ve genel olarak Batı Akdeniz ve Batı Avrupa.

13. yüzyılda Bizans-Ortodoks Kilisesi Rus-Ortodoks Kilisesini oluşturdu, 16. yüzyılda ise Kuzey-Batı Avrupa'daki Germen ve Anglosakson (İngiliz/İskandinav) bölgeleri Katolik Kilisesi'nden ayrılıp, Protestan/Kuzey Avrupa Kilisesini oluşturdular.