DENİZE DOĞRU
Uzun zaman oldu… Sonunda bir deniz kıyısındayım. Taşlar var kumsalda. Bir delilik, saymaya
çalışıyor onları.
Bir… İlk taşta hayal kırıklıklarım, ikincisinde bir kenara bıraktığım sitemlerim var. Her bir adımımda eziliyor taşlar. Eziyorum onları. Yüzleşiyorum her bir adımla. Yeni seferlere yelken açmak için bu gerekli. İnançlarıma tutunuyorum. Sahici olanlara. Kumun ve rüzgarın yıprattığı taşları sayıyor deliliğim. İzler yaşanmışlıklar. Keşke’ler buharlaşıyor taşların arasından. Buğusunu görüyorum onların. El sallıyorum. Yeni başlangıçlar için elveda’lar gerekli. Dengemi bozuyor taşlar. Adımlarımı güçleştiriyorlar inadına. Bir düşmanla savaşır gibiyim.
Uçsuz bucaksız bir deniz karşımda. Ben yazıyorum, damlalar çarpıyor yüzüme. Bir gözüm hala taşlarda. Denizin dalgalarıyla cebelleşip duruyorlar. Bazen kumsaldan denize doğru koşuyorum.
Kulaçlarım yön pusulam oluyor. Sayıyorum yine.
Bir… İlk kulacımda geleceğim. İkincisinde ise umutlarım. Yüzmeyi yeni öğrenmiş bir çocuk
çırpınışıyla, bir çocuk cesaretiyle doluyum bugün ve düşlerime kapılıp gidiyorum.
Görüşmek üzere…