İSTİFA ONURLU BİR EYLEMDİR
İtalya başbakanı Giuseppe Conte’nin istifasıyla zayıf da olsa tekrar gündeme geldi istifa kurumu..
Aslında gündemin tam alnına yapıştırılıp kalacak bir eylemdir; adayları her daim görsünler,ajandalarından eksik etmesinler diye..
En yalın ifadesiyle; bir görevlinin çalıştığı işinden, işgal ettiği makamdan o görevin ve makamın gerektirdiği eylem ve davranışları yerine getirememesi nedeniyle ayrılma iradesinin beyanıdır, ilanıdır.. Bir üst makama onay için sunulsa da; irade sahibi niyetinde ciddiyse üst makamın ‘ Dur yahu n’apıyosun. Olmaz ‘ tarzı babalanmalarına aldırmaz.
Belli şekil şartlarına tabidir!. İnstagramdan, tivıtırdan falan edilmez..
Edilmeden de türlü çeşitli mihraklardan gelebilecek çoğu gıcık sorulara karşı sapasağlam bir hazırlık gerektirir. İş yaşamımda emek verdiğim altı firmanın beşinden istifa etmiş bir kardeşiniz olarak yazıyorum. İstifa öncesi hesabını verip sonrasında ortadan kaybolmamayı gerektirir bu nemrut kurum!. Bendeniz hep böyle yaptım ki; o beş kuruluşta da ziyaret ettiğimde ikram edecekleri kahve hakkım saklıdır. Özetle; net olmayı gerektirir..
Onurlu bir eylemdir olmasına da; uygulaması pek bi zordur!. Zira bırakılıp gidilecek koltuğun konforunun onurlu olmaktan daha ağır bastığı normal değilse de olağandır!.
Benim canım ülkemde her seçim sonrasında o seçime giren tüm siyasi parti liderlerinin açıklamalarını unutmak ne mümkün! Hepsi ama hepsi zaferle çıkmışlardır söz konusu seçimden. Ne istifası!!! Hele biri var ki; mağlubiyetlerini saymayı en azından ben bıraktım!
Geçmişte şöyle okkalı ve afilli olduğu kadar içinde zerafet barındıran istifalar yok mu peki?
Olma mı? Var tabii..
Merhum Aydın Güven Gürkan ve Mümtaz Soysal’la birlikte halen hayatta olan Ercan Karakaş’ın istifa öykülerine bir bakın derim..
Unutmadan; Çanakkale’de tarihinin ilk ve tek okkalı şamarını Mustafa Kemal ATATÜRK’ten yiyen Birleşik Krallık armalı Çörçil bile uğramıştır istifa rıhtımına.
Bu köşede daha önce yazdım; bilmiyorum demek erdemdir diye..
Ben beceremedim, becerebilecek olan gelsin demek de onurdur.
Merhum babam ve anamın mezarlarına giderim sıklıkla..
Onlar ısrar ettiler aslında bu yazının yazılması için. Mezarlıkta ‘ Ben vazgeçilmezim ‘ seslerinden huzurla uyuyamadıklarını ben biliyordum önceleri. Yazdım, şimdi sizler de biliyorsunuz…