Yürek dağlar engellilerin durumları. Hep acınarak bakılır. Bir işe yaramaz sanılır.
Şimdi sizlere kendimden bahsedeceğim. Kararı siz verin işe yarıyorlar mı yoksa yaramıyorlar mı?
Engelli bir birey öncelikle kendiyle ve bedeniyle barışık olmalı ki yaşadığı zorluklara göğüs gerebilsin.
Üç aylıkken geçirdiğim menenjit, bir diğer adıyla havale nedeniyle beden sağlığından yoksun biriyim. 44 yaşındayım ve kendimi bildim bileli kendi ihtiyaçlarımı karşılayamıyorum...
İhtiyaçlarımı annem gideriyor. Ben sevdiklerimi veya beni sevenleri, okurlarımı uyarıyorum, “Sağlığınıza dikkat edin. Kötü alışkanlığınız varsa bırakın. Sağlık gitti mi bir daha geri gelmiyor,” diye. Beden sağlığından yoksun insanları düşünün diyorum her defasında. Genç yaşlı dinlemiyor hastalık...
Dört kardeşim var. En büyükleri benim. Diğer kardeşlerim sağlıklı, çok şükür. Ben engelli insanların seçilmiş bireyler olduğuna inanıyorum ve ben de onlardan biriyim. Engelimle mutlu olmayı öğrendim çünkü bunda ailemin katkısı büyük. Engelimden hiçbir zaman utanmadılar. Beni sahiplenip kardeşlerimden ayırmadılar. Hani bazı aileler engelli çocuklarından utanıyor ya, ben aile konusunda çok şanslıyım. Sonuçta kaderimi ben seçmedim, ailem de bunun bilincinde.
Babam, akciğer kanseri nedeniyle vefat etti... Annem, 15 yıl önce iki beyin ameliyatı geçirdi. Yine de biz çocukları için ayakta duruyor. Kendimi bildim bileli anneciğimle kiralardaydık. Tek isteği başını sokabileceği bir evdi. Çok şükür yazdığım hikâyelerle bir kitap hazırladım ve bir hayırsever hazırladığım kitabı bastı. Ve sonrasında değerli okurlarım sayesinde annemin isteğini yerine getirmek bana kısmet oldu. Evi aldık, şu an o evde oturmaktayız…
Bilgisayar kullanmaya başladığımda hayatım değişti diyebilirim. Her şey tek parmağımın ucunda, tek tıklamayla ulaşabiliyorum tüm dünyaya. Bedenimde özgür olamasam da orada özgür hissediyorum kendimi.
Bilgisayar başında yazdığım karakterlerin bedenlerini kendi bedenim gibi kullanıyor, kendi bedenimde sergileyemediğim özgürlüğü o karakterlerin üzerinde sergiliyorum. Okuma yazmayı kendi çabamla öğrendim. 2014 yılında yazarlık yapmaya başladım ve bu konuda hiçbir eğitim almadan başardım bunu. Önce farklı internet sitelerinde yazdığım yazılar yayınlandı. Yayınlanan sitelerde zamanla okuyucu kitlem oluştu. Yazılarımı beğenerek okuduklarını, yazmaya devam etmemi söylüyorlardı bana. Beğenilmek ve yazdığım her yazının takip edilmesi hoşuma gidiyordu açıkçası.
Ben de sevgili okurlarımın istekleri doğrultusunda hareket ederek bir yandan köşe yazısı hazırlıyor, bir yandan da hikâyeler yazıyordum. Yazdığım hikâyeleri kitap haline getirip bastırmak istiyordum. İki buçuk yıl uğraşlarım sonucunda çok şükür bir hayırsever vesilesiyle “Kanadı Kırık Melek’in Kanadına Takılanlar” ismini verdiğim kitabım ortaya çıktı.
Bu kitaba bir de haber gerekiyordu. Haber konusunda da çok uğraştım, çok bekledim. Kimse kolay yoldan buralara gelmiyor sevgili okurlarım… Ben de o kimselerdenim işte.
Bir başarı elde edilecekse sabır ederek beklemek gerekiyor. Kaldı ki benim hiç okul hayatım olmadı, olamadı. Ben bu başarıyı elde ettiysem sizler de başarabilirsiniz yeter ki yapabileceğinize inanın ve kendinize güvenin.
Kitap haber olduktan sonra, tahmin edemeyeceğimiz bir satış elde ettik. Kitap 3 ay boyunca çok satılanlar raflarında kaldı ve 9 baskı yaptı.
Şimdilerde ise Profesör Doktor Feridun Kunak sponsorluğunda ilk kitabım, “Kanadı Kırık Melek’in Kanadına Takılanlar” ismi ile yeni kapak tasarımı, yeni iki hikâyesi ile tekrar basıldı.
Basılan ilk kitabın yeni versiyonu bir tek bende mevcuttur başka yerde bulamazsınız.
Ellerim kalem tutamasa da bilgisayarla rahat bir şekilde sol elimin işaret parmağı ile yazıyorum. Sağ tarafım hiç tutmuyor. Sol tarafım ise az oranda da olsa tutuyor ve sol elimi rahatlıkla kullanıyorum. Sol elimle kaşık çatal tutamıyorum fakat bisküvi, çikolata ve gofret tarzı yiyecekler tutup yiyebiliyorum. Her şeye şükür edenlerdenim. Benim inancım şu; engelliler de ölecek sağlıklı insanlar da. Yeter ki bakan da sabırlı olsun bakılan da.
Engelinizle barışık olun ki yaşadıklarınız zor gelmesin.