CEMRE, LEYLEK ve PAPATYA

Salgından önce özellikle İzmir merkezli yangınlarla sarsıldık.. 1 yıl kadar önce başlayan covid belası her şeyi bırakın canlarımızı alıp götürdü, götürüyor.Mezarlıklar aç canavarlar gibi.. Dünya genelinde ekonomiye vurduğu darbelerin acısı önümüzdeki dönemlerde  çok şiddetli çıkacak gibi.

Salgının tüm hızıyla sürdüğü günlerde, 30 Ekim 2019 günü büyük bir depremle karşı karşıya kaldık. İmecenin, insan sevgisinin büyük bir örneğini vererek yüzün üzerinde canımızı yitirmenin şokunu çabuk atlatıp yaralarımızı sarmaya çalıştık. Yavaştan doğrulurken yıllık yağış ortalamasının beşte birini bir günde yaşayınca, sel de kaçınılmaz oldu. Yine can kaybı, mal kaybı!. Aşılanmanın öncelikli toplum kesimlerinde başlamasıyla rahat bir nefes alacağımız günlerin özlemi içindeyken ( sen eksiktin dedirtircesine ) hortum felaketine de tanık olduk!. 

Her defasında yüreğimizi kanatan şehit haberleri azalma seyrinde olsa da bitmiş değil. Aman kanıksamayalım, aman!.

Özetle; sıkıldık hem de çok sıkıldık!. Yaşam döngüsünde olumlu etkileri olsa da; kış mevsiminin ortasındayız.. Dar gelirliler, garibanlar için tam bir karabasandır soğuk..

Buraya dek özetlemeye çalıştığım kara tabloya rağmen; merhum Çetin Altan’ın yazılarında çok kullandığı şekliyle ‘ Enseyi karartmayalım ‘  diyorum yine de.. Umut olmazsa olmazımız olsun.. Hatta o sıcacık sözcüğü, umudu, üç güzel sözcüğün ışıklarıyla süslemeye ne dersiniz?

Cemre, leylek ve papatya..

İlkini göremeyiz.. Türk ve Altay kültüründe  ‘ İmre ‘, Arapçada  ‘ Cemre ‘ olarak adlandırılan kor parçalarının yedi gün arayla ve sırasıyla havaya, suya ve toprağa düşmesiyle doğanın uykudan uyanacağına dair inançtır. Bu yıl 19-20 şubatta havaya, 26-27 şubatta suya, 5-6 martta toprağa düşeceği öngörülüyor. Az kaldı, biraz sabır..

İkincisi leylek.. En sevdiğim kuşlardandır. Terk edilmiş evlerin bacalarında, elektrik direklerinin tepelerinde görünce ne mutlu oluruz!. Zerafet timsali bu leylekler ( Bebek getirme görevlerini bilemem ama ) baharın en sevimli habercisidirler. Büyük olasılıkla Anadolu’ya yolculukları başladı. Bir aya kadar süslerler manzaralarımızı..

Üçüncüsü papatya.. Hiç ama hiçbir şey istemeden dağları, ovaları saran papatya için söyleyebileceğim; doğanın en alçak gönüllü çiçeği oluşu. Toprak, su, hava ve güneşin insanlığa en büyük hediyesidir papatya.

Yeni bir haftaya daha girerken; ilk cemre sizin evinize düşsün, ilk leylek evinizin tam karşısına yuva yapsın ki görebilesiniz, ilk papatya da yüreklerimizde açsın tüm saflığıyla..

Rahat nefes alabileceğimiz güneşli günlerin özlemiyle; dostçakalın…