ÖYLE BİR RÜYA

Maviliğin içindeyim, derinliğinde kaybolarak. Büyüklerimiz hep derlerdi elbette ama “hemen etkisi altına alır bir daha da çıkamazsın” dememişlerdi mesela.

Kimler kimler var burada.. İsmet  Paşa Ata’mın yanında.., Ata’mın güveni..

Halide Edip Adıvar mıydı “O”? İstanbul’u, kitleleri arkasından sürükleyen kadın..Adnan Bey yoldaşı, hayat arkadaşı..

Mehmet Akif geldi, dilimizden düşmeyenin efendisi. Daha niceleri yüreği ile bizim için gelmişti.

Ne zorluklarla mücadele verdi bu kahramanlar. Yiyecek ekmekleri mi vardı ya da giyecekleri üzerlerine. Tercih hakları yoktu onların. Vatandı tek sevdaları, özgürlüktü yalnız inandıkları. O ruhla çıktılar yola, çelik yelekleri bunlarla dolu olan dimağları ile savaşmaya.

“Atam

Milletin iradesi önemli,

Kimse karşı gelemez bu güce dedi

Millete söz hakkını gözlerimin önünde veriverdi

Milletinden korkmayan, gücünü halkının çocuklarının gücünden alan bir liderdi

Bizleri ilerlemeye teşvik eden liderliği onun en büyük gücü, bizim en büyük dayanağımız idi.”

“Sen çocuk, ne yapıyorsun burada?” dedi o tok sesi ile.

O kadar insan içinde beni görmüştü. Nasıl bir hassasiyet, her bir insana bu değer, bu dikkat. Gururlanmıştım. Ama hep derler ya, çocukları çok sever diye. Doğruymuş.

“Benn..ben paşam..”

“Korkma çocuk, korkmak yakışmaz geleceğimize.”

“Sana geldim Paşam. Seninle hasret gidermeye.. Yarınlarımıza seni anlatmaya”

“Hoş geldin” dedi bana Ataca…

“Açtı kollarını sıcacık gözleri ile bana

Koştum kollarına,

Sarıldım sıkıca

Bir daha bu şansı bulamayacağım sonuçta.”

Hüsnü Arıkan’ın “Öyle Bir Rüya” sını dinlerken daldım bu hülyaya. Şarkı bitti, ben kaldım oralarda. Bırakın beni burada, bugün oradayım , gelirim yarına….

Bayramımız kutlu olsun….