Yazar ve şair Seyfettin Araç: Acılarını susarak yaşayan insanlar için yazdım

Yazar ve şair Seyfettin Araç yeni romanı Unutulmuş Topraklar ile ilgili trhaberler.com'a özel açıklamalarda bulundu.

Yazarlık özgüveni ikinci yapıtla birlikte pekişir denir. Bir yazarı yazar yapan duygu ve motivasyon nedir?

İyi bir yazar duygularını, düşüncelerini, ifade etmek, anlamak ve anlaşılmak için yazar öncelikle. Herkes ve her şey için yazar, dünya için, kimlikleri, bayrakları, ideolojileri, sistemleri bir yana bırakıp yazar. Özellikle içindeki sanatsal birikimi paylaşmak, etki alanı yaratıp dünyanın doğrulara ve güzelliklere evrilmesi için yazar.

Unutulmuş Toprakların varoluş öyküsü nedir?

Bu romanımı dört yetim çocuğun içinde belki de en sevdiğim karakter olan Naze’ye bir saygı duruşu olarak yazdım. Öte yandan bölgenin bitmeyen, gömülmeyen, sonlandırılmayan sorunları için yazdım. Değişmeyen düşmanlık, bitmeyen kin, anlaşılmayan öfkeler için yazdım. Sonsuz umudu içinde çaresizce besleyen korku içinde büyüyen çocuklar için, kendim için, babam için, Acılarını susarak yaşayan insanlar için yazdım.

Bu romanınız Sevgili Yalnızlık'tan biçim ve içerik olarak çok farklı. Gelecekteki romanlarınızın tarzı hangisine daha yakın olacak?

Önümüzdeki yıl yayımlamayı planladığımız romanın, Sevgili Yalnızlık tadında yenilikçi bir tarzı var. Sevgili Yalnızlık nasıl bu dilde yazılmış ilk monolog romanı olduysa mayıs gibi raflarda olacak olan romanım da biçimiyle, anlatım tarzıyla yenilikler getirecek.

Dört çocuk kahramanınız var. Çocuk gibi hissedip, çocuk gibi davranmanın güçlüğünü yaşadınız mı?

Zor olmaz mı? Mesela bir çocuğun ağzından yazmak, diyaloglar kurmak, tepkiler koymak, o duygusal ortamı yaratmak inanın çok zordu. 

Unutulmuş Topraklar, uzun bir roman. Okur sıkılır diye bir endişe yaşadınız mı? Okumaya olan merakımız malum!

Bazı yayıncılarda bu korku hep var. Ancak bir şeyi fena halde kaçırıyorlar; ben sanatı insanlar için değil sanat için yapıyorum. Okur ne düşünür, nasıl okur, ne tepki verir diye yazmıyorum. Salt edebiyat eseri var etmek için yazıyorum. Öyle olmasaydı Sevgili Yalnızlık yazılamazdı; takdir edersiniz ki dört yüz sayfa bir monolog romanı okumak her babayiğidin harcı değildir. Ama merak etmeyin Unutulmuş Topraklar daha geleneksel bir yapısı var ve çok da sürükleyici bir öyküsü.

Sizi yeni tanıyacak çocuklar için sizden biraz Unutulmuş Topraklar'ı tarif etmenizi istesem...

Unutulmuş Topraklar, yaklaşık dört yüz sayfalık bir dönem romanı. Yatılı okulda tanışan ve birbirlerinin yazgılarına dokunan dört yetim çocuğa ve onların bahtsız babalarına dair yürek yakan roman. Unutulmuş Topraklar, sindirilmiş, susturulmuş, yaşama dair zerre kadar umudu kalmamış bahtsız halkların romanı.