ALİ ÖZEV
[email protected]KIRMIZI GÜNLERE DOĞRU
Bir film düştü önüme o günlerde. "Yaşamak Güzel Şey". Öleceğini bilen bir adamın hikayesi. Kapının önüne konan kırmızı ayakkabılar ile bitiyordu film. Hemen gittim kendime bir çift kırmızı ayakkabı aldım.
YEMEK SEPETİ
Döner yapmıyorlar artık, eve servis yüzünden işler azalmış. Ev hapsi bitince ilk iş dönerciye gitmek olacak. Şimdi bir Adana kebap olsaydı. Yeni geldim Adana' dan ama özledim.
GÜNLÜK
Şimdilik bu kadar, yarın yine görüşürüz. İyi ki sen varsın. Ne diyorum ben ya, kafayı sıyırdım galiba. Normal mi bunlar? Hayattan bir kesit mi? Sizin durumda aynı mı?
KÜBA' DAN VAR MI BİR HABER?
Aşı için uğraşır Küba. Küba' dan birkaç bilgi işte. Bizde de çalışmalar var tabii. Evden çalışıyoruz şu aralar. Bekliyoruz biri çözüm bulacak mı diye.
AHIRDA BİR HACI
Umreye gitmiş böyle bir zamanda. Dönmüş evine gidecek, devlet bırakmam diyor. Gece yarısı sokağa atılan çocukların yatağını vermiş devlet. Birini at, diğerini al. Hacılar yatak beğenmiyor. Eşek bağlasan durmaz, ahır burası diye hakaret ediyor.
NEREDESİN SEN?
Hadi dön artık. Çık, geldim de. Çocuklar gibi sevineyim ben. Geçti de, her şey geride kaldı de, iyiyim ben de. Ah be canım. Neredesin sen?
ÇOK YORGUNUM KAPTAN
Uçsuz bucaksız bir deniz. Kara gözükmüyor, liman çok uzak bize. Beni o limana götür kaptan. Çıkmak istiyorum bu hayattan. Çok yorgunum kaptan, çok yorgunum..
KORUNALIM, KORKMAYALIM
Corona aldı başını gidiyor. Bize gelmedi diyorlar, aman gelmesin. Geldiğinde yapmamız gerekenleri bir de ben sıralayım. Haydi Bismillah..
ÇOK İYİ ÇEKTİN O FOTOĞRAFI
Şehit için son görev tamamlanır. Sosyal medyaya konulur yapılan selfie. Amin istenir şehit için. Sonrası... Dönülmeyen bir yola uğurlanır şehit. Unutulur gider. Bir sonraki cenazeye kadar..
